Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης για το φορολογικό νομοσχέδιο η Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών (ΕΕΝΕ) παρουσιάζει το ακόλουθο πλέγμα παρατηρήσεων και προτάσεων:

Γενικές Παρατηρήσεις

Α. Το νέο νομοσχέδιο θα πρέπει να υπηρετεί την απαίτηση για ένα απλούστερο φορολογικό σύστημα που θα μειώσει τις γραφειοκρατικές διαδικασίες και τις μεθοδολογίες που δίνουν ευκαιρίες για διαφθορά.

Β. Πρέπει να δημιουργηθούν κίνητρα για ανάπτυξη. Το μέλλον της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται από την ικανότητα της χώρας να ενισχύσει τις εξαγωγές και να κινητοποιήσει νέες επενδύσεις. Στο πλαίσιο της προσπάθειας για δημιουργία αναπτυξιακών κινήτρων μπορεί να υπάρξουν ρυθμίσεις που με κάποιο τρόπο θεωρείται ότι αντιβαίνουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Προτείνουμε στην Ελληνική Κυβερνηση να διαπραγματευτεί ένα προσωρινό ειδικό καθεστώς εξαίρεσης για να επιλυθούν τέτοια νομικής φύσης ζητήματα, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη δεχτεί κατ’ εξαίρεση ρυθμίσεις για την ελληνική κρίση χρέους σε πολύ βασικότερα θέματα.

Λόγω της πολιτικής λιτότητας, θα εξακολουθήσει το αντίξοο για την ανάπτυξη περιβάλλον, αλλά θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια ώστε η πίεση να είναι μεγαλύτερη στην οικονομική δραστηριότητα που ελέγχεται από τον δημόσιο τομέα και την εγχώρια κατανάλωση ενόσω η εξαγωγική και κάθε είδους δραστηριότητα που δημιουργεί εισοδήματα από το εξωτερικό θα ευνοείται.

Το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να θέσει άμεσα χρονοδιαγράμματα για την αναβάθμιση των δικών του υπηρεσιών πληροφορικής και όλων των σχετικών υποδομών του ώστε να καταστεί δυνατή μια σύγχρονη ηλεκτρονική ολοκληρωμένη λύση και να αποφευχθούν οι καθυστερήσεις και δυπραγίες που τόσο επιζήμιες ήταν για τη συλλογή των φόρων κατά το 2011.

Δ. Το ελληνικό φορολογικό σύστημα θα πρέπει να συγκλίνει με αυτά των Ευρωπαίων εταίρων στο πλαίσιο της πολιτικής εναρμόνισης. Θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η διαδικασία μετάβασης σε χαμηλότερους πραγματικούς (effective) συντελεστές φορολογίας χωρίς απώλειες εσόδων.

Ε. Η δομή της ελληνικής φορολογικής βάσης, σε συνδυασμό με ένα μη ορθολογικό σύστημα φορολογικών βαθμίδων, οδηγεί σε μια κατάσταση όπου όσοι δηλώνουν εισόδημα κάτω των EUR 30.000 πληρώνουν ελάχιστο ή καθόλου φόρο, παρά το γεγονός ότι 3 εκ. μισθωτοί και συνταξιούχοι δηλώνουν εισοδήματα EUR 75 δις. σε αντίθεση με 1 εκ. ελεύθερους επαγγελματίες που δηλώνουν μόλις EUR 4,5 δις.

Προτάσεις

1.Για να ικανοποιηθεί η ανάγκη για απλούστευση και παράλληλα εναρμόνιση με τα ευρωπαϊκά συστήματα το πρώτο βήμα πρέπει να είναι η ολοκληρωτική κατάργηση των ΕλληνικώνΛογιστικών Προτύπων και η πλήρης υιοθέτηση των προτύπων IFRS,τα οποία είναι φιλικότερα για τις επιχειρήσεις και δημιουργούν μακροπρόθεσμα κίνητρα.Αντί να συνεχίζεται

η άκρως αναχρονιστική συζήτηση για των κώδικα βιβλίων και στοιχείων, ηυιοθέτηση των προτύπων IFRS συνολικά θα δώσει την οριστική λύση.

2.Για να αυξηθούν τα έσοδα,ενόσω επιχειρείται μετάβαση σε χαμηλότερους αποτελεσματικούς φορολογικούς συντελεστές,ο νέος φορολογικός νόμος θα πρέπει να προβλέψει μια μεταβατική περίοδο κατά την οποία κάθε επιπλέον δηλωθέν εισόδημα σε σχέση με μια προηγούμενη περίοδο

αναφοράς,π.χ.προηγούμενο έτος,θα φορολογείται με μια ειδική κλίμακα, π.χ. 10%.

3. Η ανάπτυξη πλήττεται από την υψηλή φορολόγηση. Η πρόταση για μείωση της φορολογίας στα μη αναδιανεμόμενα κέρδη, αν και προς τη σωστή κατεύθυνση,ουσιαστικά ευνοεί μόνο τις ξένες εταιρείες, ενώ η φορολόγηση των μερισμάτων με την κλίμακα του προσωπικού εισοδήματος έχει δημιουργήσει ισχυρά αντικίνητρα για τους μετόχους να δηλώνουν κέρδη και έχει ενθαρρύνει τη μετανάστευση επιχειρήσεων στο εξωτερικό. Ο απλούστερος τρόπος να διορθωθεί το πρόβλημα είναι η φορολόγηση στην

πηγή με συντελεστή 25%, ένα μέτρο που θα αποφέρει αμεσότερα και περισσότερα έσοδα στο Δημόσιο.

4. Ο ΦΠΑ είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο συλλογής φόρων. Ωστόσο η εκτενής εξάρτηση από αυτό το εργαλείο οδηγεί σε υπερβολές που μπορεί να διαβρώσουν την αποτελεσματικότητά του. Υποστηρίζουμε την διατήρηση της βαθμίδας 6,5% και 13% διότι η κατάργησή τους θα δημιουργήσει πληθωριστικό κύμα σε στοιχειώδη αγαθά και υπηρεσίες, με αποτέλεσμα την

κοινωνική δυσφορία. Αντιθέτως θα πρέπει να εξεταστεί η υπαγωπερισσοτέρων στοιχειωδών κοινωνικών αγαθών στις χαμηλές βαθμίδες.

5. Θα πρέπει να εφαρμοστεί ειδικό καθεστώς ΦΠΑ στις εξαγωγικές δραστηριότητες κατά την ίδια λογική που εφαρμόστηκε για να κάνει κάποιες τουριστικές υπηρεσίες πιο ανταγωνιστικές. Ο χαμηλός συντελεστής 6,5% θα πρέπει να εφαρμοστεί στον ιατρικό τουρισμό και σε όλες τις υπηρεσίες συνεδριακού τουρισμού κλπ. Σε περίπτωση νομικών αντιφάσεων

με την ευρωπαϊκή νομοθεσία θα πρέπει να γίνει διαπραγμάτευση ειδικού καθεστώτος προσωρινά.

6. Ο ΦΠΑ αποδεικνύεται θανατηφόρος για εταιρείες που συναλλάσσονται με το δημόσιο και υποχρεούνται να καταβάλουν ΦΠΑ σε τιμολόγια τα οποία παραμένουν απλήρωτα επί σειρά ετών. Θα αποτελούσε ανακούφιση για τις εταιρείες αυτές, κυρίως από τον κατασκευαστικό κλάδο και τους

προμηθευτές προϊόντων και υπηρεσιών υγείας, η δημιουργία ενός ειδικού

καθεστώτος συμψηφισμού χρεών και οφειλών προς τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τα ταμεία, συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ.

7. Η οικονομική δραστηριότητα ελληνικών εταιρειών στο εξωτερικό έχει τύχει άδικης μεταχείρισης από πρόσφατα νομοθετήματα, σχεδόν σαν να πρόκειται περί παράνομης δραστηριότητας και σε μεγάλο βαθμό αντιμετωπίζεται ως μηχανισμός φοροδιαφυγής. Θα πρέπει να υπάρξει μια

βασική διάκριση για τις θυγατρικές ελληνικών εταιρειών οι οποίες συνεισφέρουν άμεσα στην αύξηση των ελληνικών εξαγωγών.

8. Πολλοί Έλληνες αναγκάζονται να εργαστούν στο εξωτερικό ενώ διατηρούν την φορολογική και οικογενειακή έδρα τους στην Ελλάδα. Η σκλήρυνση του φορολογικού περιβάλλοντος για αυτούς τους φορολογούμενους θα οδηγήσει στην εγκατάλειψη της ελληνικής φορολογικής έδρας και όχι στην αύξηση των εσόδων. Παρότι η εφαρμογή κανόνων για τον προσδιορισμό της φορολογικής έδρας (183 ημέρες κλπ) είναι σωστή και επιβεβλημένη, υπάρχει πρόβλημα με την έλλειψη ενός εκτενούς δικτύου συνθηκών αποφυγής διπλής φορολόγησης. Πριν την εφαρμογή των αυστηρών διατάξεων κράτησης εισοδήματος η Ελληνική Κυβέρνηση πρέπει άμεσα να μο,

επεκτείνει τις συνθήκες με πολλά υποσχόμενες χώρες στον Αραβικό Κόστην Άπω Ανατολή και τη Λατινική Αμερική.

9. Οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα παραμένουν σχεδόν το ίδιο υψηλές όπως και στην προ κρίσης περίοδο. Το Κράτος θα πρέπει να φορολογήσει τον μη‐παραγωγικό καπιταλισμό, όπως σε μη ενοικιαζόμενους εμπορικούς χώρους, για να αναγκάσει τους ιδιοκτήτες να μειώσουν τα ενοίκια ή να πουλήσουν σε χαμηλότερες τιμές. Οι υψηλές τιμές των εμπορικών χώρων είναι αυτές μετακυλούνται στην πραγματική οικονομία.