Θέσεις της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (Ε.ΕΝ.Ε) για την οικονομία

Η δημοσιονομική κρίση και τα μέτρα λιτότητας δημιουργούν περιβάλλον ύφεσης, πιστωτική συρρίκνωση και κρίση ρευστότητας.

Θεωρούμε ότι η επιστροφή στην ανάπτυξη πρέπει να λάβει προτεραιότητα καθώς οποιαδήποτε επιπλέον μέτρα για τη βελτίωση της δημοσιονομικής θέσης θα είναι άνευ αποτελέσματος αν δεν προηγηθεί επιστροφή στην ανάπτυξη.

Αποδίδουμε την υστέρηση των κρατικών εσόδων κατά το τρέχον έτος περισσότερο στην ύφεση παρά στην ομολογουμένως μεγάλη και χρόνια αναποτελεσματικότητα του μηχανισμού συλλογής φόρων και τη φοροδιαφυγή.

A. Για την άμεση ανακούφιση της αγοράς θεωρούμε αναγκαίο να ξεκινήσει το Δημόσιο εξόφληση των δικών του χρεών προς την αγορά περιλαμβανομένης και της επιστροφής ΦΠΑ, ιδιαίτερα προς τους εξαγωγείς. Ένας τρόπος επιτάχυνσης της διαδικασίας είναι η άμεση εφαρμογή του συμψηφισμού με χρέη προς το Δημόσιο. Η άνευ προηγουμένου κρίση ρευστότητας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην στάση πληρωμών του Δημοσίου προς τις συμβεβλημένες με αυτό επιχειρήσεις, συσσωρεύοντας χρέη που πλησιάζουν τα € 10 δις. Οι επιχειρήσεις δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους με επιπλέον δανεισμό και οδηγούμαστε σε γενικευμένο έμφραγμα της αγοράς.

B. Μερικά μέτρα μεσοπρόθεσμων αποτελεσμάτων είναι τα εξής:

1. Απλούστευση του φορολογικού κώδικα, ο οποίος θα πρέπει να ξαναγραφεί ώστε να μην ξεπερνά τις 50 σελίδες, με απάλειψη περίπλοκων διατάξεων, εξαιρέσεων κλπ. Προκειμένου να συμβιβαστεί η ανάγκη του κρατικού προϋπολογισμού να μειώσει τα ελλείμματα με την ανάγκη για ανάσα στην αγορά, το μείγμα φορολογικής πολιτικής θα πρέπει να συνδυάσει υψηλούς φόρους κατανάλωσης με χαμηλή φορολόγηση εισοδημάτων και εταιρειών και αναπτυξιακά φορολογικά κίνητρα.

2. Μείωση της φορολογίας και φορολογικά κίνητρα που θα αντισταθμιστούν από μείωση επιδοτήσεων. Οι επιδοτήσεις έχουν γραφειοκρατικά κόστη, καθυστερήσεις, ευκαιρίες για διαφθορά και υπό το καθεστώς της σημερινής αδυναμίας πληρωμών του Δημοσίου έχουν μειωμένη αξιοπιστία και περιορισμένο ή αρνητικό αποτέλεσμα.

3. Αναβάθμιση της Γραμματείας Αποκρατικοποιήσεων και προγραμματισμός αποκρατικοποιήσεων με απλουστευμένες διαδικασίες.

4. Διαπραγμάτευση με πιστωτές για ανταλλαγή χρεών με περιουσία του Δημοσίου. Π.χ. οι τράπεζες ή άλλοι κάτοχοι ομολόγων μπορούν να προσκληθούν να επιστρέψουν ομόλογα έναντι ακίνητης περιουσίας μετά από διαπραγμάτευση τιμήματος. Οι τράπεζες ή άλλοι πιστωτές είναι σε θέση να διαπραγματευτούν πιο αποτελεσματικά την μεταπώληση ή ανάπτυξη της ακίνητης περιουσίας. Μια διαδικασία αποκρατικοίησης θα διαρκέσει πολύ περισσότερο χρόνο ενόσω συσσωρεύονται τόκοι.

5. Ανάθεση υπηρεσιών σε δαπανηρούς τομείς, όπως οι υπηρεσίες υγείας, σε φορείς του ιδιωτικού τομέα και περεταίρω απελευθέρωση στον κρίσιμο αυτό κλάδο σε συνδυασμό με μέτρα για την ενίσχυση της διαφάνειας και την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

6. Αξιοποίηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης για τη μείωση των επαφών του πολίτη και των επιχειρήσεων με τη γραφειοκρατία. Ανάθεση υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης σε ιδιωτικούς φορείς για βελτίωση της αποτελεσματικότητας.

7. Προώθηση επενδύσεων στην ενέργεια, τις μεταφορές και τις ευρυζωνικές υποδομές με χρήση των εργαλείων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για την ενίσχυση της πιστοληπτικής ικανότητας ιδιωτικών κοινοπραξιών, συμπεριλαμβανομένων και λιμενικών υποδομών και θαλασσίων μεταφορών για ενίσχυση του τουρισμού.

8. Εκσυγχρονισμός του πολεοδομικού νομοθετικού πλαισίου με στόχο την απλοποίηση των διαδικασιών. Μείωση του αριθμού αδειών και δικαιολογητικών που αποτελούν συχνά όχημα διάδοσης της διαφθοράς και αυξάνουν το κόστος των επενδύσεων.

9. Επιτάχυνση της διαδικασίας κωδικοποίησης και αναδιατύπωσης της νομοθεσίας και τροπολογιών που θα ενισχύσει κυρίως την απλοποίηση του πολεοδομικού σχεδιασμού με εξάλειψη επικαλυπτόμενων και αντικρουόμενων νόμων.

10. Επέκταση του σημερινού νομικού πλαισίου Συμπράξεων Ιδιωτικού και Δημοσίου Τομέα σε νέους τομείς και ενίσχυση των δυνατοτήτων στους υπάρχοντες. Αναβάθμιση της Γραμματείας ΣΔΙΤ.

11. Απελευθέρωση του ωραρίου καταστημάτων, περιλαμβανομένης και της λειτουργίας τις Κυριακές και άρση όλων των περιορισμών για τη διαδικασία των εκπτώσεων προκειμένου να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός.

12. Έναρξη μιας γενναίας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας στην Ανώτατη Εκπαίδευση που θα περιλαμβάνει την ενίσχυση του ρόλου των μη‐κρατικών ιδρυμάτων και αναγνώριση της ισότιμης συμβολής τους στη δημιουργία ανθρωπίνου κεφαλαίου.